ارزیابی پایداری کاربری اراضی در طرح جامع شهر مراغه

این مقاله با هدف ارزیابی میزان پایداری کاربری اراضی پیشنهادی طرح جامع شهر مراغه افق 1931تهیه شده و با به کارگیری روش های ارزیابی توسعه و انتخاب معیارهای متناسب با آن به ارزیابی پیشنهاداتطرح در زمینه کاربری اراضی به عنوان یکی از محورهای اساسی شهرسازی پرداخته است. در این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع از روش مقایسه ای- تحلیلی استفاده شد و برای ارزیابی پیشنهادات کاربری اراضیطرح، بعد از تعیین یک سری معیارهای کلی ارزیابی معطوف به توسعه پایدار و همچنین زیرمعیارهای متناسب با آنها، پیشنهادات طرح در زمینه کاربری ها بوسیله شاخصهای توسعه پایدار مورد ارزیابی و آزمایش قرارگرفت. بدین منظور یک ساختار سلسله مراتبی از شاخص ها و زیرشاخص ها تهیه شد و سپس بر اساس روش دلفی و با بهره گیری از نظرات متخصصین حوزه شهرسازی، وزن و اهمیت نهایی زیرشاخص ها تعیین و در نهایت با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبیAHP میزان تطابق طرح با این معیارها بدست آمد نتایج پژوهش حاکی از میزانی متفاوت در توجه و رویکرد کاربری اراضی پیشنهادی طرح جامع شهر مراغه به شاخص های توسعه پایدار می باشد. بطوریکه طرح بیشترین میزان توجه به پایداری کاربری اراضی را در کاربری های حمل و نقل و انبارداری و شبکه معابر به ترتیب با مقادیر 14/59و10/28 و کمترین میزان توجه را به کاربری های ورزشی و اداری- انتظامی به ترتیب با مقادیر4/05و4/25 معطوف داشته است

کلیدواژه ها:

طرح جامع ، کاربری اراضی شهری ، توسعه پایدار ، ارزیابی ، روش تحلیل سلسله مراتبی