استادیوم فوتبال ویژه بانوان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 549

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMAR01_148

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

انسان موجودی دو بعدی و دو ساحتی است. روح و جسم دو بخش اصلی آدمی را تشکیل می دهند. میان جسم و روان، اتصال و پیوستگی و فعل و انفعال مشترک و متقابل وجود دارد. به این معنی که جسم در روان ، روان در جسم تاثیر می گذارد.ما نمی توانیم میان جسم و روان جدایی ببینیم چون نمی توانیم از یک جنبش جسمانی بحث کنیم که از حد و مرز روان خارج باشد. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی اختصاص دارد به طراحی استادیومی ویژه بانوان در شهرک اندیشه در زمینی به مساحت 80 هکتار (800 هزار متر مربع) طراحی یک استادیوم 23هزار نفری برای بازی پرطرفدار فوتبال و اختصاص آن به بانوان در جامعه ای که ورزش بانوان در سطح حرفه ای به دلایل فرهنگی پیشرفت خوبی نداشته می تواند عاملی موثری در ارتقا اهمیت ورزش بانوان در جامعه باشد. اصول طراحی این مجموعه برپایه خلق فضایی سرپوشیده و در عین حال القاء حس محیطی باز و آزاد برای بانوان بوده است. از طرف دیگر بهره گیری از تکنولوژی مدرن روز برای رسیدن به سازه ای سبک صورت گرفته است. در سیر طراحی پروژه، موارد ذیل مورد بررسی قرار گرفت: اصول و ضوابط طراحی فضاهای ورزشی و استادیوم های فوتبال، سازه های سبک مناسب برای دهانه های بزرگ، تعداد زیادی از نمونه ها در دنیا و مقایسه آنها با نمونه های داخلی، مشکلاتی که استادیوم با آن روبرو هستند. طراحی بر پایه قوانین فیفا و ضوابط طراحی فضاهای ورزشی ایران صورت پذیرفت. این مجموعه شامل زمین بازی، جایگاه جهت23 هزار تماشاچی، پارکینگ ها،فضای مختص رسانه ها، میهمانان ویژه، رستوران، فروشگاه ها، نمایشگاه ها و موزه موقت، سالن های کنفراس و فضاهای مختص بازیکنان و..... می باشد. در این پروژه قصد طراحی استادیوم ورزشی برای بانوان که در کشور ایران به صورت خاص و ویژه وجود ندارد. در این پروژه یک تکنولوژی فوق مدرن به خدمت گرفته شده تا فضایی برای بانوان خلق کند که در فرهنگ ما امکان حضور در عرصه های عمومی را برای ورزش وجود ندارد.

نویسندگان

آناهیتا قربانی

کارشناسی ارشد مهندسی تکنولوژی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران

پریسا عباسی مقدم

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه هنر و معماری دانشگاه پیام نور تهران ایران