تحلیل نمادینگی عناصر آب و آتش در شاهنامه و مهابهارات

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 443

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HSCONF01_033

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

مردمان باستان، جهان را دستکار یا زاده ی خدایان می دانستند، برای طبیعت و نیروهای نهفته در آن قداست خاصی قایل می شدند و حتی برای هریک از این عناصر، خدایی جداگانه در نظر می گرفتند. احترام به آب و آتش حکایت از پیوند طبیعت با زندگی بشر دارد. از سوی دیگر غیر قابل کنترل بودن این قوای طبیعی، بشر را به دعا و اظهار عجز در برابر آنان وا داشته و قدرت فوق العاده ی این عناصر، مقامی خداگونه به آنان بخشیده است. از آن جایی که روایت های اسطوره ای ایران و سایر اقوام از جمله هند به یکدیگر شباهت دارند و اسطوره ها؛ نمایشگر اندیشه های اقوام گوناگون هستند، حماسه ها نیز از جهت ارتباط با اسطوره، بهترین منبع برای آگاهی از چند و چون تفکر اولیه و جهان بینی و آمال مردمان به شمار می آیند. لذا در این پژوهش کوشیده شده است، به عناصر آب و آتش در شاهنامه ی فردوسی و حماسه ی ملی هندوان، مهابهارات پرداخته شود و از رهگذر بررسی تطبیقی، همانندی های فکری این اقوام را در گذشته تبیین گردد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

شکوفه دارابی

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس فاطمه الزهرا (س) تبریز