مطالعه و بررسی پوشش نهایی لندفیل در مدیریت پسماند

پوشش روی لندفیل باید طوری باشد که از نفوذ آب به زباله جلوگیری کند و بوی ناشی از زباله را کاهش داده، امکان ایجاد فضای سبز و استفاده از گاز متان ناشی از تجزیه بی هوازی زباله را فراهم کند. حداکثر تا 30 روز پس از تکمیل لندفیل باید روی آن با ژیوممبران پوشانده شود. اگر لایه عایق بندی بیش از 7 روز از اجرای آن تا پوشش آن با لایه گیاهی فاصله باشد باید یک لایه محافظ روی آن استفاده شود. مهمترین مسیله در طول عمر ژیوممبران مورد کاربرد در پوشش رویی لندفیل، رسوب تفاضلی است که ناشی از تجزیه زباله است. در حقیقت تجزیه بی هوازی زباله ها منجر به کاهش جرم و روسوب آنها می شود. این فرایند به صورت غیر یکنواخت در لندفیل رخ داده و منجر به اعمال تنش به ژیوممبران می شود. بنابراین ژیوممبران مورد استفاده در پوشش روی لندفیل باید قابلیت تغییر فرم بر اثر رسوب تفاضلی را داشته باشد تا دچار ترک خوردگی یا پارگی در حین کاربرد نشود. بر اساس استانداردهای جهانی، برای این منظور از میان تولیدات خود، ورق ژیوممبران به جهت LLDPE انعطاف بیشتر آن و مطابقت خواص با استانداردهای مورد نیاز این کاربرد به مشتریان خود پیشنهاد می کند. پوشش روی لندفیل این امکان را فراهم می سازد تا از گاز متان ناشی از تجزیه زباله ها جهت تولید انرژی استفاده کرد. به این ترتیب علاوه بر جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه ای، می توان از این گاز جهت تولید برق برای توربین ها، موتورهای احتراق، پیل های سوختی و غیره استفاده کرد. استفاده از گاز متان استحصال شده به عنوان سوخت به صورت گاز طبیعی فشرده یا مایع شده و به کارگیری آن به طور مستقیم در بویلرها، خشک کننده ها و گلخانه ها از دیگر کاربردهای آن می باشد. اثر گلخانه ای گاز متان بر محیط زیست 20 تا 30 برابر دی اکسید کربن می باشد.

کلیدواژه ها:

لندفیل ، پوشش نهایی ، مواد زاید ، ژیوممبر ، مدیریت پسماند