طراحی یک سیستم هشدار دهنده فازی براساس روابط توپولوژیکی فازی جهت استفاده در مانیتورینگ آلودگی هوا

بسیاری از پدیده های طبیعی که در جهان واقعی وجود دارد دارای مرزهای نامشخص و غیر دقیق می باشند. اگر چه مدل های داده ای مکانی و روابط مکانی برای مدل کردن دانش مکانی از جهان واقعی استفاده می شود. این دانش اغلب غیر دقیق است. عدم قطعیت های مکانی می تواند از منابع مختلفی همچون، تغییر پذیری های طبیعی، محدودیت دانش انسان، و محدودیت مفاهیم ناشی شود. در این تحقیق بعد از مطالعه اولیه در مورد عوارض مکانی فازی و چگونگی تعریف این پدیده ها به بررسی مدل سازی روابط توپولوژیک میان نواحی فازی پرداخته می شود. در ادامه روشی جدید برای مدل کردن این روابط و استخراج ترمهای بیانی برای نواحی فازی ارائه می شود. در این روش از محاسبه میزان شباهت میان ماتریس های 9- اشتراکی فازی، که تعمیمی از ماتریس 4- اشتراکی کریسپ است، و ماتریس 9- اشتراکی کریسپ برای استخراج متغیرهای بیانی استفاده می گردد. این متغیرها در بردارنده نوع روابط تولوژیک و کمیت سنج هایی هستند که قدرت روابط را نشان می دهند.آلودگی هوا یکی از مشکلات جدی در مناطق پر جمعیت و نواحی صنعتی است. رشد اقتصادی و صنعتی سازی شهرها همراه با انتشار سریع منابع آلاینده هوا از عوامل اصلی آلودگی های هوا می باشند. بنابراین توسعه روش مناسبی که بتواند این پدیده ها را مانیتور و ایجاد یک سیستم هشدار دهنده ای که میزان آلودگی را به کاربر اعلام کند امری واجب و ضروری است. پدیده آلودگی هوا و نواحی تمرکز جمعیتی پدیده های فازی هستند که از طریق داده های سنجش از دور استخراج شده اند. در این مطالعه نشان می دهیم که چگونه پدیده آلودگی هوا می تواند به متغیرهای تصمیم ساز وابسته باشد و می توان در پروسه تصمیم گیری از آن استفاده نمود. همچنین یک سیستم استنتاج گر فازی بر اساس نوع روابط استخراج شده طراحی شده است که میزان پیغام هشدار را برای پدیده آلودگی هوا بر اساس میزان فرکانس فازی به کاربر اعلام می کند.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات مکانی ، اپراتورهای فازی ، سیستم استنتاج گر فازی ، متغیرهای بیانی ، توپولوژی فازی