روش مبتنی بر منطق فازی برای مدلسازی ایمنی سیستمهای دریایی

امروزه زیرساخت سیستمهای دریایی در سرتاسر جهان در حمل و نقل دریایی، صنعت و در دفاع از مرزهای یک کشور ازاهمیت بالایی برخوردارند. این سیستمها همانند دیگر زیرساختهای یک کشور عوامل طبیعی و غیر طبیعی بر عملکرد آنها تاثیرگذار خواهند بود. در این رابطه روشهای کنترل آنها به خصوصیات فیزیکی و فنی به ویژه عوامل انسانی و دورن سازمانی مربوط میشود. این عوامل شامل ملاحظاتی مربوط به ریسک در مورد خستگی، خوردگی و دیگر پدیدههای این سیستمها هستند. کاربرد روشهای قابلیت اطمینان برای حصول مقادیر کمی ایمنی سیستمهای دریایی در برابر ضعف عملکرد ناشی از عوامل فوق با ترکیب معیارهای طراحی، بازرسی و تعمیر و نگهداری به خوبی مرتفع میگردد. تمایل به روش منطبق بر منطق فازی برای مدلسازی ایمنی و قابلیت اطمینان سیستمهای دریایی به عنوان یکی از مهمترین سیستمها در حمل و نقل و ایمنی سیستمهای دریایی دارد. با توجه به پژوهش انجام شده میتوان به این نتیجه رسید که ضریب اطمینان در طراحی سیستمهای دریایی به عنوان موتور محرک و الگوی اصلی سایر فعالیتهای ذکر شده در این پژوهش بیان نمود. با افزایش ضریب اطمینان مقدار بار و مقاومت در سازههای دریایی میتواند افزایش پیدا کند و باعث افزایش استحکام سازه و تجهیزات دریایی گردد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، قابلیت اطمینان ، مدل سازی ایمنی ، سیستمهای دریایی ، حمل و نقل دریایی