باز سازی دانسیته الکترونی یونوسفر با استفاده از روش توموگرافی براساس توابع پایه و روش پایدارسازی TSVD به کمک یک شبکه محلی GPS در ایران (البرز مرکزی)

جهت بهبود دقت مدلسازی یونوسفر و برآورد تاثیر آن ، همچنین بررسی هر چه بهتر تغییرات زمانی و مکانی این بخش از اتمسفر، مدلهای تک لایه متداول می بایستی به مدلهای چند لایه گسترش داده شوند . روش توموگرافی یکی از تکنیک های موجود جهت مدلسازی سه بعدی لایه یونوسفر است که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است . در این روش تغییرات افقی یونوسفر توسط یک سری از توابع هارمونیک (SH) و تغییرات عمودی آن بوسیله توابع اورتوگنال تجربی (EOF) مدلسازی می شوند. در این تحقیق روش توموگرافی براساس توابع پایه برای بازسازی محتوای الکترون لایه یونوسفر مورد بررسی قرار می گیرد . برای این کار ، از دیتای یک روز گیرنده های دو فرکانسه شبکه محلی GPS شمال ایران ( 5 ایستگاه از شبکه البرز مرکزی)، بتا2007/7/31 استفاده شده است. ناپایداری مساله به صورت عددی بررسی شده و از روش TSVD جهت پایدار کردن مسئله استفاده شده است . پارامتر پایدار سازی از طریق مقایسه VTEC حاصل از مدل توموگرافی و VTEC حاصل از مشاهدات کد گیرنده های دو فرکانسه تعیین شده است. برای این کار، با توجه به دقت مشاهدات TEC نرم شده ، این پارامتر به نحوی انتخاب شده است که کمترین خطای نسبی بین مقادیر TEC باز سازی شده به روش توموگرافی و TEC تعیین شده با مشاهدات کد وجود داشته باشد. منطقه باز سازی شده دارای عرض 35 تا 36 درجه و طول 50 تا 55 درجه می باشد. نتایج بدست آمده از الگوریتم توموگرافی با نتایج حاصل از مدل IRI2001 مقایسه شده است . مقایسه رزلوشن جواب با فاصله اطمینان حاصل برای TEC بازسازی شده به روش توموگرافی نشان می دهد که مدل پیشنهادی برای دانسیته الکترونی دارای بایاس معنی داری به لحاظ آماری نیست.

کلیدواژه ها:

توموگرافی ، یونوسفر ، مدل رفرانس بین المللی یونسفر ، روش TSVD