اثر مدیریت سود بر کیفیت سود در شرکت های بحران مالی

دراین پژوهش مدیریت سود در شرکت های دارای بحران مالی و تاثیر آن بر کیفیت سود این شرکت ها در مقایسه با سایر شرکت ها درطول سال های 1390 الی 1395 مورد بررسی قرارمیگیرد و از داده های 12 شرکت دارای بحران مالی و 8 شرکت دیگر استفاده می شود. معیارشناسایی شرکت های دارای بحران مالی شمول ماده 141 قانون تجارت است. یافنه های پژوهش نشان می دهد که شرکت های دارای بحران مالی درمدت شش سال قبل از شمول ماده 141 با شیوه های دستکاری اقلام تعهدی و دستکاری فعالیت های واقعی به نسبت سایر شرکت ها به صورت بیشتری به مدیریت سود پرداخته اند. دستکاری اقلام تعهدی با استفاده از الگوی اقلام تعهدی اختیاری کاسزنیک (1999)ودستکاری فعالیت های واقعی توسط الگوی جریان های نقدی غیرعادی روی چودهری (2006) اندازه گیری می شود. در مرحله بعد تاثیر مدیریت سود صورت گرفته بر کیفیت سود با معیار محافظه کاری مشروط ارزیابی می گردد. جهت اندازه گیری محافظه کاری مشروط از الگوی بال شیواکومار (2005) استفاده می گردد. آزمون محافظه کاری مشروط نشان می دهد که بر خلاف انتظارهردو گروه از روش های حسابداری غیر محافظه کارانه استفاده می کنند. بنابراین با وجود اعمال بیشتر مدیریت سود درشرکت های دارای بحران مالی کیفیت سود اندازه گیری شده با معیار محافظه کاری مشروط در هر دو گروه یکسان بوده وتفاوتی ندارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سود ، بحران مالی ، اقلام تعهدی ، محافظه کاری مشروط ، کیفیت سود