معماری و تکنولوژی (نگرشی بر رابطه تکنولوژی مدرن و سنتی در معماری)

تکنولوژی همواره جزء جدایی ناپذیر معماری است و ان زمان که در جایگاه مناسبش قرار گیرد می تواند، رشد و اعتلای معماری را سبب شود. از سوی دیگر، بهره گیری نامناسب از تکنولوژی، اصالت و هویت معماری را خدشه دار می کند. در شرایط کنونی و با توجه به نقش انکارناپذیر علم و تکنولوژی روز در تمام زمینه ها، از بین مواضع موجود در برابر چالش ها، راه صحیح حفظ معماری بومی در کنار فآوری تکنولوژی ساخت در بناهای سنتی و مدرن می باشد. بعد از انقلاب صنعتی در غرب و پیشرفت سریع علوم و تکنولوژی و شکل گیری جامعه ی جدید غربی بر پایه تکنولوژی مدرن، با توجه به آنکه جوامع غربی در شرایط مناسبی از نظر شرایط فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی به نظر می آمده اند. با توجه به عقب ماندگی های بسیار علمی، اقتصادی و تکنولوژی و.. در ایران رویکرد عمومی کشور به سمت وارد کردن علوم و تکنولوژی مدرن از غرب در عرصه ای مختلف بوده است، همجواری فرهنگ و دیگر مختصات جامعه ی ایرانی با تکنولوژی مدرن آن هم به صورت ابتدایی و ناقص، ناهنجاری هایی را سبب گردیده است برای منتفع شدن هرچه بیشتر از فواید آن و دور ماندن از آسیب های آن بایستی به بستر فکری و فلسفی تکنولوژی مدرن و همچنین تاثیراتی که در فضای زیستی به وجود می آورد توجه نمود. براساس نتایج پژوهش حاضر، بهره گیری از فناوری های نو در ترکیب با عناصر و فرم های بومی و سنتی، هماهنگی با شرایط اقلیمی، حفظ ارزش های فرهنگی و اجتماعی و اصول معماری بومی و همچنین استفاده از فناوری های ساخت و مصالح جدید در ایجاد هماهنگی، تضاد، شفافیت و... مهم ترین شاخص های ایجاد مطلوبیت در فضاهای معماری سنتی و بومی ایران به شمار می آیند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، معماری سنتی ، معماری بومی ، هویت معماری