گردشگری و جایگاه معماری در توسعه صنعت توریسم

گردشگری به عنوان یکی از صنعت های بزرگ در جهان به حساب میآید و همانند کاتالیزور سایر بخش های اقتصادی را نیز تحت تاثیر قرار می دهد . توجه به اقلیم در هر منطقه می تواند باعث افزایش درخواست ها برای هر منطقه باشد به شکلی که اسکان و جاذبه هر مکان را با بیشترین حد آسایش مهیا سازد ، اقلیم در هر مکان می تواند به دو صورت محدود کننده و توسعه دهنده عمل کند و نگاه و روش طراح است که یکی را انتخاب می کند . امروزه نگرش های گوناگونی در مورد گردشگری وجود دارد که هر کدام به شکلی این پدیدهرا بررسی می کنند ، در دیدگاه های جدید بیشتر از لحاظ اقتصادی و برآورد هزینه و سود به گردشگری نگاه می شود و همین نگرش باعث شده گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار نقش اصلی را ایفا کند . گردشگری می تواند در بعد منطقه ای ، ملی و حتی جهانی توازن را در بین کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرو اقتصادی را فراهم کند و با ایجاد مشاغل گوناگون سطح زندگی اجتماعی را ارتقا بخشد و سطح درآمد را در طبقات مختلف تغییر دهد. زیرساخت ها و امکانات نیز نقش بسیار فعالی ایفا می کنند به صورتی کههر چه جاذبه های یک منطقه فراوان باشد اما بدون داشتن زیرساخت مناسب نمی تواند خود را به صورتی که شایسته است معرفی کند. این پژوهش قصد بر آن دارد تا با روش کیفی و توسعه گرا با تحلیل داده های پژوهش، آن را مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توریسم ، گردشگری و معماری ، توسعه گردشگری