بررسی شاخص های کیفیت محیط زندگی نسبت به سکونت در مجتمع های مسکونی

کیفیت محیطی به عنوان شاخصی برای اندازه گیری درجه ای از محیط که برای زیستن انسان مناسب می باشد، مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراین کیفیت محیط زندگی به احساسات، اعتقادات و پندارهای فرد بستگی دارد. بدین معنا که حتما باید توسط خود شخ، براساس نظر او و نه فرد جایزگین تعیین گردید با توجه به افزایش جمعیت و کمبود مسکن طی سال های اخیر و برخورد یک جانبه اقتصادی با مقوله چند بعدی مسکن در عصر حاضر ایجاد فضاهایی با کارایی مناسب و مطلوب در فضاهای مسکونی امری ضروری محسوب می شود. بنابراین هدف از این پژوهش در روند مطالعات، پرداختن به مساله مسکن و شاخص های اجتماعی آن، و کیفیت محیط زندگی، تاثیرات روانی محیط ب رانسان در مجمع های مسکونی، می باشد و سپس با ارایه یک جمع بندی ، تدوین اهداف کلی به ارایه راهکارها پرداخته شده است. روش تحقیق صورت گرفته در این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی در راستای کیفیت بخشیدن به سطح زندگی ساکنین در مجتمع های مسکونی بوده و جمع اوری اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعه کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، مجتمع مسکونی ، کیفیت محیط ، کیفیت زندگی ، سکونت