بهبود رفتار لرزه ای سازه های میان مرتبه با الحاق میراگر جرمی تنظیم شده در برابر زلزله های حوزه نزدیک گسل

میراگر جرمی تنظیم شده یک وسیله جذب انرژی غیرفعال می باشد. این وسیله شامل یک جرم، یک فنر و یک میراگر ویسکوز است. این میراگر معمولا در طبقه بالای سازه نصب و با تغییر رفتار دینامیکی سازه، پاسخ آن را بهبود می بخشد. در این مقاله میزان تاثیر استفاده از میراگر جرمی تنظیم شده در بهبود پاسخ سازه ها مورد بررسی قرار گرفته است. عملکرد TMD در بهبود رفتار لرزه ای 2 قاب 8 و 14 طبقه مطابق با استاندارد 2800 زلزله ،خطی در خاک نوع سه مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی و تعیین نمودار تاریخچه زمانی تغییر مکان و شتاب در طبقه آخر سازه همراه با TMD از دو رکورد زلزله (دو زلزله نزدیک گسل ) که به یک بیشینه شتاب واحد مقیاس شده اند، پرداخته شده است و در بخش دوم به بررسی و تعیین اثر نمودارهای تاریخچه زمانی برش پایه سازه های با و بدون TMD در برابر دو زلزله نزدیک گسل پرداخته شد و در بخش آخر به بررسی و تعیین ماکزیمم تغییر مکان و شتاب جانبی در طبقات سازه با و بدون TMD پرداخته شد تا اثر شتاب ماکزیمم زلزله بر کاراییTMD مورد بررسی قرار گیرد.تحلیل های انجام گرفته در بخش های فوق بر روی TMD هایی با نسبت میرایی و درصد جرم های متفاوت انجام شد. بدیهی است که نتیجه گیری انجام شده تنها بر مبنای مدلهای محدود سازه ای و نیز یک گروه محدود از رکوردهای زلزله انجام گرفته و با توجه به دخیل بودن پارامترهای مختلفی چون مصالح مورد استفاده ، اندرکنش خاک با سازه به هنگام وقوع زلزله نتایج حاصله حاکی از بهبودی رفتار سازه در شرایط خاصی داشت.

کلیدواژه ها:

بهبود رفتار لرزه ای ، سازه های میان مرتبه ، میراگر جرمی تنظیم ، زلزله های حوزه نزدیک گسل