حقوق شهروندی در قانون اساسی ایران و مصر

این مطالعه به بررسی حقوق شهروند ی در قانون اسا سی ایران و مصر می پردازد. روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت تو صیفی وتحلیلی می با شد و برای جمع آوری اطلاعات از رویکرد ا سنادی ا ستفاده شده است. بحث این مطالعه نشان می دهد که در قانون مصر به مجموعه ای از حقوق و آزادی های فردی و عمومی مانند حمایت از مادران و خانواده ، برابری زن و مرد ، حق تصدددی مناصدد دولتی ، حق بر خورداری از بیمه های اجتماعی ، حق آموزش ، حق کار، منبع تبعیض ها ی مبتنی بر نژاد ، خاستگاه ، قومی ، زبان و مرام ، آزادی مذهب ، عقیده ، مطبوعات ، تحقیقات علمی ، حق رای و تعیین سرنو شت اجتماعی ا شاره نموده است . در قانون ا سا سی ایران شهروندی بالاتری رکن احترام در جامعه محسوب می شود به طوری که حق حاکمیت ان سا ن بر سرنو شت اجتماعی خویش در ا صل 56 ، مراجعه به آراء عمومی در مسایل بسیا ر مهم اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی دراصل 59 ، حفظ حقوق عمومی و گسترش اجرای عدالت در اصل 61 ، حق و ضع قوانینی در عموم مسایل کشورتوسط مجلس شورای اسلامی دراصل 76 ، ممنوعیت برقراری حکومت نظامی در اصل 79 ، حق طرح شکایت از طرز کار قوای سه گانه توسط مردم در اصل 90 اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی ، حقوق شهروندی ، حقوق سیاسی ، حقوق فردی