سنجش وضعیت گرمایی شهر لار توسط شاخص زیست اقلیمی ماهانی و اوانز نمونه موردی: سرای گلشن

در معماری سنتی ایران، ساختمان ها با رعایت تمهیدات اقلیمی، به گونه ای با محیط خارج مقابله می کنند که بهترین حالت آسایش فضاهای داخلی را بدون استفاده از دستگاه های پیچیده با مصرف انرژی بالا و آلوده کننده، امکان پذیر می سازند. این مهم در مورد اکثر بناهای سنتی ایران، از خانه تا کاروانسرا و حمام به چشم می خورد. هدف پژوهش حاضر بررسی شرایط آسایش اقلیمی در نمونه ای از ساختمان سازی به سبک قدیم، سرای گلشن لار با توجه به کاربری امروز آن است. به این منظور در قدم نخست با استناد به اطلاعات سازمان هواشناسی وضعیت گرمایی لار بوسیله ی دو شاخص ماهانی و اوانز، بررسی شده، سپس وضعیت آسایش بنا با توجه به پیشنهاد های ارایه شده، منتج از جداول ، مورد مطالعه قرار گرفته است. مرحله دوم نیز شامل ترسیم بنا در نرم افزارهای دو و سه بعدی Aouto Cad و Google sketchUp و انطباق وضعیت دریافت تابش و سایه اندازی بنا با توجه به منطقه قرار گرفته در آن است. اسناد کتابخانه ای و مشاهدات میدانی و مصاحبه با صاحبان فن که روش تحقیق را شکل داده است، نشان می دهد، بنا در بررسی با شاخص های مذکور و نیز ترسیم عمق رواق و سایبان ها به عنوان تمهیدات اقلیمی متناسب با منطقه، هم اکنون نیز در دسته معماری همساز با اقلیم قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

وضعیت گرمایی ، شاخص ماهانی ، شاخص اوانز ، سرای گلشن ، لار