بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و ناکارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته در بورس اوراق بهادار تهران

سرمایه گذاری کمتر از حد و سرمایه گذاری بیشتر از حد هر دو از مصادیق عدم کارایی سرمایه گذاری هستند. کیفیت بالای گزارشگری مالی از طریق کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، امکان گزینش نادرست و خطر اخلاقی را کاهش داده و همچنین بر اثر افزایش توانایی سهامداران و وام دهندگان در کنترل و تحت نظر گرفتن فعالیت مدیران، منجر به کاهش هزینه های پایش مدیریت و در نتیجه اجبار مدیران در انتخاب پروژه های مناسب و کارا و در نهایت کاهش ریسک و هزینه های تامین مالی شرکت می گردد. در نتیجه این عوامل ، احتمال ناکارایی سرمایه گذاری صورت گرفته توسط شرکت که به مفهوم عبور از فرصت های سرمایه گذاری در پروژه های دارای ارزش فعلی خالص مثبت (سرمایه گذاری کمتر از حد) و یا سرمایه گذاری در پروژه های دارای ارزش فعلی خالص منفی است (سرمایه گذاری بیشتر از حد) نیز کاهش می یابد. این تحقیق رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و ناکارایی سرمایه گذاری را در 55 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرارداده است. در راستای این ادعا دریافتیم بین کیفیت گزارشگری مالی و سرمایه گذاری بیشتر از حد رابطه مثبت و بی معنا وجود دارد، اما بین کیفیت گزارشگری مالی و سرمایه گذاری کمتر از حد رابطه منفی و معناداری مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

کارایی سرمایه گذاری ، سرمایه گذاری کمتر از حد ، سرمایه گذاری بیش از حد ، کیفیت گزارشگری مالی