تاثیر روش های مختلف آموزش تربیت بدنی بر تبحر حرکتی کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نوع آموزش ژیمناستیک و طناب زنی و جنسیت بر تبحر حرکتی کودکان 7 ساله پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با گروه آزمایش که شامل دختران و پسران 7 سال بوده است که به فعالیت ورزشی مشغول بودند. تعداد نمونه شامل 80 نفر(40 پسر و 40 دختر) دانش آموز می باشد، که برای بررسی تاثیر آموزش افراد نمونه به مدت 10 هفته به طور تصادفی در دو گروه آموزش (ژیمناستیک و طناب بازی) به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه آزمون برونینیکس - ارزتسکی استفاده شد. فرضیه های پژوهش با روش تحلیل واریانس دو راهه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین خرده مقیاس سرعت دویدن و چابکی اثر تعاملی جنسیت و نوع آموزش، خرده مقیاس تعادل اثر تعاملی جنسیت و نوع آموزش و خرده مقیاس هماهنگی اندام فوقانی اثر جنسیت، نوع آموزش و اثر تعاملی جنسیت و نوع آموزش تفاوت معناداری وجود دارد. این نتایج ضمن همسویی با یافته های پژوهشی دیگر، حاکی از این است که نوع آموزش ژیمناستیک و طناب زنی و جنسیت نقش مهم و تعیین کننده بر تبحر حرکتی کودکان 7 ساله دارد.

کلیدواژه ها:

ژیمناستیک ، طناب زنی ، جنسیت ، تبحر حرکتی ، کودکان