اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش مشکلات بین شخصی درهمسران جانبازان

اهداف: خانواده جانبازان به دلیل عوارض جنگ معمولالا دچار آسیب های روانی گردیده اند. این پژوهش با هدف بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر مشکلات بین فردی در همسران جانبازان انجام شد.مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی 34 نفر از همسران جانبازان مراجعهکننده به مراکز مشاوره شاهد شهر اصفهان در بهار 1394 از طریق نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و با استفده از روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه 17 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسش نامه مشکلات بین فردی 32 سوالی بود. جلسات درمانی مبتنی بر پذیرش وتعهد برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای و به صورت دو بار در هفته برگزار شد ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. و بعد از 45 روز بعد از اتمام جلسات، پیگیری انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار بسته ی آماری در علوم اجتماعی SPSS21, آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین میانگین نمرات مشکلات بین فردی دو گروه کنترل و آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود داشت. P<0/01. همچنین زمان بر اثر بخشی درمان از مرحله پس آزمون به پیگیری تاثیری نداشت و اثر مداخله در مرحله پیگیری نسبت به پس آزمون کاهش نیافت.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، مشکلات بین فردی ، همسران جانبازان