بررسی تاثیر رابطه بین هوش هیجانی برمیزان استرس دانشجویان(مطالعه موردی : دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی مرکز درگز)

هوش هیجانی یا احساس به معنی توانایی تشخیص ، استفاده ، درک ومدیریت احساسات به شیوه مثبت است که برای رها شدن از استرس، ایجاد ارتباط موثر، همدردی با دیگران و فایق آمدن بر چالش ها و برطرف کردن تعارضات کاربرد دارد. مقاله ی حاضر به بررسی رابطه بین هوش هیجانی و میزان استرس دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی مرکز درگز می پردازد. جامعه اماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان رشته تربیت بدنی که جمعا تعداد 100 نفر می باشند. با استفاده از جدول مورگان تعداد 60 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی که پایانی آن بطور کل 80 درصد بود استفاده شد. پایایی مولفه های خودآگاهی 0/706، خودکنترلی 0/75، خودانگیزی 0/774، همدلی 0/70 و مهارت اجتماعی 0/73 بدست آمد. در این پزوهش 5 فرضیه فرعی خودکنترلی، خودآگاهی، خوانگیزی، همدلی و مهارت اجتماعی با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و ازمون T-Test مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج به دست آمده نشان داد بین هوش هیجانی و مولفه های آن با میزان استرس دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و تمام فرضیه ها پذیرفته شدند. همچنین از لحاظ رتبه بندی مولفه ها، مولفه خودانگیزی بیشترین تاثیر را بر میزان کاهش استرس دانشجویان دارد.

کلیدواژه ها:

استرس ، هوش هیجانی ، دانشجویان ، هوش عاطفی ، احساسات