تاثیر عکاسی بر ترغیب افراد به درک و شناخت آثار معماری

جهت نیل به هر هدفی که در پی آن تشویق و ترغیب عدهایی به سمت موضوعی خاص باشد، اولین و مهمترین پیش نیاز، درک و شناخت کامل آن موضوع است. هدف از این پژوهش که به صورت توصیفی تحلیلی و با روش مطالعات کتابخانه ایی به نگارش در آمده است تاکید بر تاثیراتی است که عکاسی معماری می تواند بر مخاطب خود بگذارد، به گونه ایی که این اثرگذاری کنجکاوی افراد را در راستای شناخت بهتر آثار معماری سوق دهد.این نوشتار در پی پاسخ به این سوال است که چگونه یک عکاس می تواند با به تصویر کشیدن یک اثر معماری بیننده را به سمت جست وجوی برای شناخت آن اثر سوق دهد فرضیه ی مطرح شده این است که عکاس با درک کامل سوژه ی خود و ایجاد جذابیت، کشش و نوآوری در عکس، تصاویر اثربخشی در جهت ترغیب شناخت آثار معماری می آفریند. کانون اصلی توجهات عکاس باید در جهت فهم سیر معنوی و تفکر معمار، از طریق بررسی اثر معماریاش باشد. عکاس معماری برای برداشت یک تصویر تاثیرگذار باید کاملا درک کرده باشد کهمعمار در بوجود آوردن اثر خود چه خلاقیتی در تعریف فضا و زمان ارایه کرده است. لازمه ی تاثیرگذار بودن یک عکس در ذهن مخاطب، نمایان بودن پیامی است که آن تصویر با خود دارد، ثبت هر لحظه باید همراه با تفکر و اندیشه صورت گرفته باشد. دستاورد مطلب پیش رو این است که عکاس با مطالعه ی هویت یک اثر معماری و شناختی که از آن اثر پیدا می کند، می تواند پیام خود را شیوا تر بیان کرده و بهترین برداشت تصویری ممکن را با استفاده از علم، تکنیک و سلیقه خود ارایه دهد که نتیجه ی آن اثربخشی و بوجود آمدن احساس نیاز یه شناخت بیشتر آثار معماری در افراد است.

کلیدواژه ها:

عکاسی معماری ، عکاسی شهری ، درک آثار معماری