بررسی اصول معماری پایدار در معماری ایرانی اسلامی

از آنجایی که معماری تجلی و تجسم تفکر و باور های سازنده و مخاطبین خویش می باشد لذا تدقیق در شناخت معماری اسلامی و بررسی مبانی فکری و اصول و استخوان بندی اندیشه های شکل دهنده آن را اجتناب ناپذیر می گرداند. معماری اسلامی دارای ویژگی منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسایل زیبا شناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است فنون و قواعد به کار رفته در این معماری بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را به وضوح دارد. در مقاله حاضر سعی به بررسی تطبیقی معماری ایرانی اسلامی و معماری پایدار شده است، نتایج حاصل از این پژوهش که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و به روش تحلیلی توصیفی به دست آمده است، نشان می دهد که بازگشت به معماری ایرانی اسلامی و توجه به مفاهیم آن، که ریشه در آموزه های اسلامی و فرهنگ غنی این سرزمین را دارد می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات نظیر بحران های انرژی، تخریب محیط زیست و غیره باشد که نگرانی های بسیاری را برای دولت ها و جوامع بین المللی به همراه داشته است. البته این بازگشت به معنای بازگردانی این اصول و همگام سازی آنها با تکنولوژی جدید و نیاز جوامع امروزی است نه تقلید صرف از اصول معماری گذشته که نتیجه ای جز رکود در بر نخواهد داشت

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، توسعه پایدار ، معماری ایرانی ، معماری اسلامی