بهینه سازی عرشه های پل های دو عنصری I شکل با دو و چهار خط عبوربه وسیله الگوریتم ژنتیک

در این تحقیق، مسیله طراحی پل های دو عنصری ) دال بتنی و تیر های حمال فلزی ( به صورت یک مسیله استاندارد بهینه سازی بیان شده است. تابع هدف، وزن نهایی عرشه پل در نظر گرفته شده است که شامل وزن دال بتنی و وزن تیر ها می باشد. قیود طراحی این مسیله به طور کلی شامل قیود لازم برای طراحی دال بتنی از جمله قیود تنشی در میلگردهای عرضی دال و ضوابط مربوط به میلگردهای طولی و قیود لازم برای طراحی مقطع فولادی از جمله قیود مربوط به لاغری اجزا، محدودیت های مربوط به سخت کننده های طولی، محدودیت های مربوط به سخت کننده های فشاری، محدودیت های مربوط به برشگیر ها و محدودیت های تنشی مربوط به مقطع تیر و همچنین محدودیت های مربوط به تغییر شکل پل می باشد. به طور کلی این مسیله این مسیله شامل 22 متغییر طراحی و 39 قید است. نکته حایز اهمیت در این مسیله، این است که تمامی قیود به کار رفته در این مسیله مطابق ضوابط آیین نامه آشتو] 1[ و نشریه 395 2[ می باشد. در انتها ابعاد بهینه برای متغییر های اصلی در مسیله طراحی پل برای دو و چهار خط عبور ارایه شده است. با بررسی این جداول مشاهده می شود که در پل های با دو خط عبور به ازای دهانه های مختلف، تعداد تیر های طولی ثابت می ماند و با افزایش طول دهانه پل ابعاد دال بتنی و تیر فولادی افزایش می یابند. این افزایش بیشتر به صورت افزایش ضخامت دال یا افزایش ارتفاع مقطع و گاهی به صورت افزایش ابعاد بال های تیر فولادی صورت می پذیرد. در پل های با چهار خط عبور تعداد تیر های طولی نیز با تغییر دهانه تغییر می کند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، پل عرشه های دوعنصری ، بهینه سازی ، آشتو ، نشریه 395