مطالعه ی بر همکنش مشتق دارویی ایمیدازولی SJ11 با DNA دو رشته ای به وسیله ی روش UV–visible absorption

در سال های اخیر مطالعه ی ساختار، اتصالات اختصاصی، مکانیسم و دینامیک میانکنش مولکول های کوچک با DNA دورشته ای مورد توجه قرار گرفته است زیرا این میانکنش ها ممکن است بر روی همانند سازی و رونویسی DNA در شرایط in vivo تاثیر بگذارند یا ممکن است باعث ایجاد بسیاری از بیماری ها مثل سرطان شوند. تحقیقات گسترده ی پژوهشگران منجر به کشف خواص ضدسرطانی ترکیبات مشتق شده از ایمیدازول گردیده است. با توجه به جدید بودن این ترکیبات نیاز دیده شد که نحوه ی میانکنش این دارو ها با DNA مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین در این پژوهش میانکنش مشتق دارویی ایمیدازولی SJ11 و (N- تر بو تیل 2 (2- متوکسی فنول) -5، 7- دی فنیل ایمیدازو[2- الفا) پیریمیدین -3- آمینو) با DNA تیموس گاوی در محلول آبی Mm 10 بافر Tris-HCl در PH=7.4 توسط روش طیف سنجی مریی فرابنفش مورد مطالعه قرار گرفت. با محاسبه ی ثابت اتصال Kb این داروو مقایسه با ترکیبات درج شونده که در محدوده 10(5)-10(7) می باشد. و با توجه به هایپرکرومیسیتی مشاهده شده، نحوه ی اتصال این دارو به DNA از نوع غیردرج شونده و به احتمال زیاد اتصال به شیار تعیین گردید. توسعه ی داروهایی که سرطان را بصورت مولکولی هدف قرار می دهند منجر به ابداع درمان هایی می شود که طول عمر افراد مبتلا به سرطان را افزایش می دهد. بنابراین درک مکانیسم مولکولی سرطان و مکانیسم میانکنش دارو با سلول سرطانی کمک کننده ی طراحی دارو های جدید و موثر بر روی سرطان خواهد بود

کلیدواژه ها:

میانکنش دارو با DNA ، مشتقات ایمیدازولی ، طیف سنجی مریی - فرابنفش ، غیردرج شونده