ارزیابی مولفه های رشد و تغییرات اپیدرمی در ژنوتیپ حساس و متحمل گیاه گوجه فرنگی تحت تنش شوری

شوری خاک یکی از مهمترین عوامل محدودکننده ی تولید محصولات، در مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میگردد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطوح مختلف NaCl صفر، 200، 250، 300 میلی مولار در محیط کشت هیدروپونیک در یک طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بر برخی مولفه های رشد و تغییرات اپیدرمی در دو رقم گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum) است. در این پژوهش شاخص های ارتفاع، سطح برگ، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی اندازه گیری و تراکم روزنه ، کرک و سلول های اپیدرمی در واحد سطح برگ شمارش گردید. در بررسی تراکم روزنه ها مشخص شد که با اعمال تنش، بر تراکم روزنه، کرک و سلول های اپیدرمی افزوده گردید. افزایش تراکم روزنه در رقم CaljN3 در دو سطح پشتی و شکمی برگ کاملا مشهود بود. نتایج مورفولوژی بدست آمده نشان دهنده ی کاهش ارتفاع، سطح برگ، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی با افزایش سطوح شوری است. کمترین کاهش در پارامترهای رشد در رقم CaljN3 مشاهده شد در حالیکه رقم Superstrain B تحمل کمتر در برابر تنش شوری نشان داد. می توان نتیجه گرفت که رقم CaljN3 در مقایسه با رقم SuperstrainB تا حدودی توانسته در مقابل آسیب ناشی از تنش شوری مقاومت نماید

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، پارامترهای رشد ، تراکم روزنه ، کرک Solanum lycopersicum