بهبود توازن بار در محیط ابری با استفاده از ترکیب الگوریتم ژنتیک و جاذبه گرانشی

محاسبات ابری به عنوان یک مدل جدید در محاسبات توزیع شده مقیاس بزرگ ظهور پیدا کرده است که هدف اصلی آن استفاده بهینه از منابع بیکار سیستم که در موقعیت های مختلف توزیع شده اند بکار گرفته می شود. مهمترین چالش محاسبات ابری، توزیع عادلانه بار بصورت پویا در بین گره ها در زمان های مختلف است که باید از وضعیتی که برخی گره ها دارای بار زیاد و برخی دیگر در حال انجام کار کمی هستند جلوگیری شود، باتوجه به اینکه توزیع عادلانه بار جزء مسایل سخت و پیچیده بحساب می آید الگوریتم های قطعی کارآیی لازم را برای حل این مسیله نخواهند داشت و بجای آن باید از الگوریتم های ابتکاری استفاده شود. در این مقاله از ترکیب الگوریتم ژنتیک و جاذبه گرانشی برای توزیع عادلانه بار استفاده شده است که ساده گی الگوریتم ژنتیک باعث شده است در بسیاری از مسایل بهینه سازی استفاده گردد ولی از آنجا که الگوریتمی است که فضای مسیله را بصورت سراسری جستجو می کند و در جستجوی محلی کارآیی خوبی ندارد با ترکیب آن با الگوریتم جاذبه گرانشی که ذاتا الگوریتمی است که فضای مسیله را بصورت محلی جستجو می کند ترکیب شده است تا توازن بار بهبود یابد و کارآیی الگوریتم ها افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

محاسبات ابری ، توازن بار ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم جاذبه گرانشی