مفهوم عملکرد معماری در مکاتب فکری پسا مدرنیست

در معماری مدرن، تصور می شد که عملکرد معماری تنها به عمل و رفتار انسان ها در فضای معماری اشاره دارد و بر این اساس، عملکرد یک بنا یا برنامه ی عملکردی یک بنا (مجموعه ای از فضاها و مکان های مورد نیاز)، تعریف می شد. عملکرد به این معنا، تنها به وجه کاربردی یا ابزاری معماری در نسبت با رفع نیازهای انسان در بنا می پرداخت. اما در این مقاله با مرور قاعده بندی دوباره اهداف عملکرد گرایی در دوران پسامدرن، به نتایجی دست یافته شد که حاکی از زمینه جالبی برای حل بحث و جدل بازدارنده در رشد و توسعه طراحی است. به طوری که بهتر است مفهوم فرم تابع عملکرد است، تغییر کند و به عنوان طبقه متغیرهای مربوط به همه ی نیازهای انسانی (شامل نیازهای زیستی و غیر زیستی انسان ها، اعم از نیاز به هویت، فراهم بودن امنیت، نیاز به بیان خود و ... ) تعریف شود؛ به عبارت دیگر، برای عملکردگرایی باید محیط طراحی شده با همه ی نیازهای انسان ها در ارتباط باشد و با وجود همه سختی ها در حالت تعادل قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، مدرنیست ، پسا مدرنیست ، نیازهای انسانی