نقش بیمه در مدیریت حوادث غیر مترقبه طبیعی

کلیه فعالیتهای شخصی و حرفه ای افراد با ریسک همراه می باشد. ریسک مفهومی شخصی وانسان محوری دارد.ریسک افزایش ، کاهش یا انتقال می یابداما داشتن جامعه ای بدون ریسک امکان پذیر نیست. ریسک ریشه تاریخی دارد و این ریسکها شامل ریسک از دست دادن زندگی ،آعضاء و جوارح ، سلامتی ،امرار و معاش ،منابع ،کاهش در آمد در اثر رسیدن به سن بازنشستگی یا از دست دادن زندگی در اثر وقایع غیر قابل پیش بینی مثلا زمین لرزه وغیره می باشد. با اینکه ریسک واثرات آن ریشه تاریخی دارد ولی از نظر جامعه شناس معروف گایدن 4 "ریسک در آینده قرار دارد" و هرین 5 معتقد است با وجود پیشرفت در دانش وتکنولوژی، انسانها هنوز آگاهیهایشان محدود است و درک کامل از این ریسکها را ندارند ولی بهر حال باید این ریسکها کنترل گردند. برای موفقیت در مدیریت ریسک‘ باید ریسک در سطح قابل قبول و حداقل نگه داشته شود. بطوری که از نظر اقتصادی قابل توجیه و مقرون به صرفه واز لحاظ سیاسی نیز پذیرفته شده باشد. با توجه به اینکه افزایش تعداد فجایع و حوادث بزرگ در دنیا موجب خسارات و تلفات سنگین اقتصادی ، اجتماعی و... می گردد. کارشناسان سوانح و دولتمردان در جستجوی راههای گوناگونی جهت کنترل این خسارات هستند. در این راستا صنعت بیمه می تواند بعنوان ابزاری کار آمد برای انتقال و کاهش ریسکهای سوانح طبیعی بکار برده شود و سازمانها ی بیمه کننده نیز می توانند با کاهش حق بیمه‘ سیاستگذاران و برنامه ریزان سوانح و مردم را جهت مشارکت در برنامه های کاهش سوانح ترغیب نمایند. بیمه بعلت داشتن ویژگیهای توزیع ریسک ‘ کاهش واریانس ریسک ‘تفکیک ریسک ‘ کمک به برنامه های کاهش ریسک ‘ آگاه کردن وکنترل رفتاربیمه شده باید در سیستم مدیریتی ریسک سوانح طبیعی مورد استفاده قرار گیرد. در این مقاله مفاهیم اساسی صنعت بیمه در ارتباط با سوانح طبیعی بیان می شود. همچنین به تجارب کشورهای توسعه یافته بخصوص آمریکا در مورد کاترینای 29 آگوست 2005 اشاره شده وبرلزوم فعال کردن این ابزار مدیریتی در کشور سانحه خیز ایران تاکید گشته و راهکارهای موثری در این زمینه ارائه می گردد

کلیدواژه ها:

بیمه ، سوانح طبیعی ، خسارات ، مدیریت ، انتقال ریسک