تغییر کاربری اراضی و محیط زیست(منطقه طالقان)

بازدهی پایین فعالیتهای کشاورزی و افزایش روند مهاجرت، سبب ایجاد بازارهای غیررسمی مسکن و تغییر کاربری اراضی شده است. در نتیجه بسیاری از کشاورزان اراضی خود را با قیمت بالا فروخته وعرصههای تولید به واحدهای مسکونی تبدیل شدهاند. این تغییر کاربری اراضی موجب کاهش تولید، تخریب محیط و رکود اقتصادی منطقه، حضور جمعیت غیرکشاورز در منطقه و در نتیجه آلودگی خاک شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تغییر کاربری اراضی بر محیطزیست در منطقه طالقان می- باشد .احداث سد طالقان در سال 1379 موجب گردید بیشاز 960 کیلومترمربع ازمرغوبترین اراضی منطقه به زیرآب رفته و به تدریج این منطقه به منطقهای توریستی بدل گردد و ساخت و سازها در منطقه به میزان 13188 مترمربع افزایش یابد. نتایج حاکی از آن است که سطح اراضی دیم منطقه طی سالهای 1349 تا 1386 به میزان 71/3 درصد کاهش داشته است. ازسوی دیگر سطح اراضی با کاربری کشاورزی آبی در فاصله سالهای 1349 تا 1385 به میزان 64/2 درصد کاهش یافته ا ست. علت کاهش وسعت این نوع کاربری در درجه اول ناشی از مهاجرت مردم و در درجه دوم تبدیل باغات به مناطق مسکونی میباشد که توسط افراد غیربومی انجام شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه شهرنشینی ، تغییر کاربری اراضی ، محیطزیست