ابوسعید ابوالخیر، عارفی سرخوش

ابوسعید ابوالخیر ازجمله نخبگان و مشاهیر خراسان است که هنوز تفکر او بر مردم روزگار، اثرگذار است و سخن گفتن ازاو، رویکردی به فرهنگ غنی ملت ایران به شمار می رود. کتاب اسرار التوحید که شرح زندگانی این عارف گرانقدر است،سرشار از حکایات و کراماتی است که در طول زندگی طولانی وی رقم خورده است. بسیاری از معاصران و نزدیکانش،او را انسانی شاد و سرخوش معرفی کرده اند که این ویژگی از خلال داستان هایی که از زندگی اش روایت شده، آشکارمی شود. در این میان، بسیاری از حکایات روایت شده اند که در نگاه اول، برای خواننده ی معمولی، عجیب به نظر میرسند و ممکن است از منظر او، تناقض هایی در سخنان و رفتار ابوسعید با آنچه نزد تصوف رایج است، یافته شود. رفتارهاییکه انسان را در مورد شخصیت بوسعید به تردید می اندازد و این تفکر را القا می کند که آیا واقعا او عارفی به معنای عام ورایج کلمه بوده است یا خیر علت رفتارهای متفاوت او چه بوده است رفتارهایی که کمتر آن ها را در یک انسان عارفمی توان دید. در این پژوهش، پس از بررسی برخی از تفکرات و باورهای ابوسعید ابوالخیر، سعی کرده ایم تا با تکیه برکتاب اسرارالتوحید و حکایات نقل شده در آن، علت این رفتارها و سخنان او را دریابیم و تصویری نسبتا روشن از شخصیتوی ارایه کنیم.

کلیدواژه ها:

ابوسعید ، رفتار و سخنان ، تصوف ، شادزیستی