تحلیل نقش و جایگاه شهرهای کوچک در توازن و توسعه منطقه ای مورد مطالعه: غرب کلان منطقه زاگرس
محل انتشار: فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، دوره: 5، شماره: 17
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 374
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IUEAM-5-17_004
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396
چکیده مقاله:
نحوه استقرار جمعیت و فعالیت در فضا که در ادبیات توسعه با عنوان آمایش سرزمین از آن یاد میشود، عامل اصلی توازن و توسعه در مقیاس ملی و منطقه ای است. این مقاله با هدف ارزیابی سیاست شهرهای کوچک در توسعه منطقه ای، جایگاه شهرهای کوچک غرب کلانمنطقه زاگرس را در توزیع جمعیت و تولید اشتغال مطالعه کرده است. روش مقاله، توصیفی- تحلیلی مبتنی بر دادههای اسنادی است که در نرم افزارهای GIS و EXCEL، تحلیل کیفی شده اند. نتایج نشان دادند توزیع ظرفیت های جمعیتی و فرصت های اشتغال بین طبقات شهری، نامتعادل و در جهت خلاف توازن منطقه ای در جریان است. معدود شهرهای بزرگ و میانی 9 درصد شهرها ، 68 درصد جمعیت و شبکه شهرهای کوچک و روستا- شهرها که 91 درصد نقاط شهری را تشکیل میدهند، تنها 32 درصد جمعیت شهرنشین را در خود اسکان داده اند. ساختار فضایی اشتغال شهری نیز با عدم تعادل مواجه است؛ در نتیجه، نظام شهرنشینی منطقه، با حداکثر تمرکز جمعیت و فعالیت، زیرساختها و انواع ظرفیت های اشتغال با تسلط بخش خدمات و صنعت در شهرهای بزرگ و میانی و در مقابل، حداکثر پراکندگی در بخش اعظم منطقه و شهرهای کوچک آن روبه رو است. اگرچه سیاستهای توسعه منطقه ای، بر رویکرد شهرهای کوچک تاکید دارند، اما تحولات شهرنشینی منطقه برخلاف سیاست های فوق، موجب تمرکزگرایی و سلطه سطوح بالای نظام شهری می شوند و به نقش شهرهای کوچک در کاهش نابرابری و ایجاد توسعه و توازن منطقه ای، کمتر توجه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل علی اکبری
استاد جغرافیا، دانشگاه پیام نور، ایران
مصطفی طالشی
دانشیار جغرافیا، دانشگاه پیام نور، ایران
محمد فرجی دارابخانی
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، ایران