بررسی و ارزیابی پایداری محله های شهری مطالعه موردی: محله امام زاده عبدالله شهر یاسوج

امروزه توسعه محله یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی توسعه پایدار شهری و اقدامی کلیدی در جهت نیل به توسعه پایدار قلمداد می شود. بررسی و شناخت وضعیت محلات و تنگناهای توسعه آنها به لحاظ پایداری و توسعه پایدار در شهرها، از مسایلی است که اخیرا در فرهنگ برنامه ریزی شهری مطرح شده، ا ما هنوز در کشور ما جایگاه آن به خوبی طرح نشده است. از اینرو در این مقاله که بر روی 200 نفر از شهروندان محله امام زاده عبدالله شهر یاسوج انجام شده، با تاکید بر مولفه های توسعه پایدار، به ارزیابی سطوح پایدارری در این محله پرداخته شده و ابعاد هویت، سرزندگی، امنیت، خدمات، دسترسی و مشارکت مدنی مردم مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر تحلیلی- توصیفی است. نتایج پژوهش نشان می دهد بر اساس طرح شهرسازی کنونی این محله، پایداری اجتماعی محله در حال تغییر است، اما روابط اجتماعی مردم با هم وضعیت خوبی دارد. محله سرزنده است و مردم نسبت به سرنوشت محله خود تعهد بالایی دارند. در رابطه با نیازهای محله به فضاهای آموزشی، بهداشتی و درمانی و ورزشی ساکنین در داخل محله نتایج نشان می دهد که فضاهای آموزشی بیش از سایر فضاها مورد رضایت مردم است. اما در سایر فضاها وضعیت از رضایتمندی کمی برخوردار است. از مباحث مهم این مطالعه عدم رضایت از امنیت است که علیرغم قدیمی بودن محله به دلیل شتاب تغییرات بافت جمعیتی، برنامه دقیقی برای تامین امنیت محله در دست نیست.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محله ، انسجام ، امام زاده عبدالله