ارزیابی سطح عملکرد لرزه یی سازه های فولادی قاب خمشی براساس اهمیت آنها مطابق استاندارد 2800 ایران

طراحی لرزه یی در بسیاری از آیین نامه هاف از جمله استاندارد 2800 ایران، براساس روش نیرویی است در این روش برای ارتقاء سطح عملکرد ساختمان ها، نیروی وارد بر انها با افزایش ضریب اهمیت ساختمان I افزایش داده می شود از آنجا که در روش نیرویی، رفتار سازه در حوزه ی غیر ارتجاعی مشخص نیست. میزان و محل اسیب سازه در سطوح عملکرد متفاوت برای طراح نامعلوم خواهد بود. در این نوشتار با استفاده از تحلیل های استاتیکی غیر خطی، سطح عملکرد سازه های طراحی شده براساس استاندارد 2800 ایران براورد و نسبت ضریب اهمیت سازه های مورد مطالعه در سطوح عملکرد مختلف بررسی و ارزیابی شده است در نهایت، مقدار ضریب اهمیت موردنیاز برای سطوح عملکرد مورد نظر برآورد شده است نتایج به دست آمده نشان دهنده ی آن است که سازه های بلندمرتبه با اهمیت متوسط و سازه های با اهمیت خیلی زیاد جواب گوی سطح عملکرد موردنیاز نیستند و نیاز به افزایش مقدار ضریب اهمیت آن ها دارند.

کلیدواژه ها:

ضرایب اهمیت ، سطح عملکرد ، تحلیل استاتیکی ، غیر خطی ، حوزه ی غیر ارتجاعی