ضریب رفتار پیشنهادی برای کاربرد میراگرهای الحاقی ویسکوالاستیک در قاب های خمشی ویژه ی فولادی و ارزیابی آن

از ضریب کاهش مقاومت R در استانداردهای تحلیل و طراحی، برای کاهش مقدار نیروهای طراحی و استفاده از ظرفیت سازه ها برای اتلاف انرژی لرزه یی ورودی به آن ها با وارد شدن به محدودی رفتار غیر خطی مصالح استفاده می شود پارامترهای مختلفی در تعیین مقدار این ضریب موثرند که از آن جمله می توان به ضریب کاهش مقاومت ناشی از شکل پذیری، مقاومت افزون، نامعینی سیستم و.. اشاره کرد. از طرفی، استفاده از سیستم های اتلاف انرژی خصوصا میراگرهای الحاقی به تدریج به جزیی تفکیک پذیری در طراحی لرزه یی تبدیل شده است همچنین ضوابط طراحی سیستم های سازه یی مجهز به این نوع تجهیزات در برخی از آیین نامه های بارگذاری لرزه یی از جمله ASCE7-05 ارایه شده است. در این نوشتار، ضمن بررسی مطالعات انجام شده، نسبت به تعیین ضریبی به منزله ی ضریب کاهش مقاومت ناشی از کاربرد میراگرهای الحاقی ویکسوالاستیک برای قاب های خمشی فلزی ویژه اقدام شده است برای این کار ضمن استفاده از روش تحلیل استاتیکی غیر خطی برای تعیین ضریب رفتار مزبور برای تعدادی از مدل های سازه یی نتایج حاصله با انجام تحلیلی های دینامیکی غیر خطی تاریخچه ی زمانی کنترل شده است برای انجام تحلیل ها از نرم افزار OpenSees استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

میراگر ویکسوالاستیک ، ضریب تعدیل پاسخ ، تحلیل استاتیکی غیر خطی ، تحلیل تاریخچه ی زمانی غیر خطی