مطهری و فطرت در قرآن

استاد شهید مرتضی مطهری از معدود اندیشه گران و نویسندگان مسلمان است که افکار و اندوخته هایش برپایه هایی استوار بنا شده و دارای فکر نظام یافته و سیستماتیک است. گذار هرچند اجمالی به آثار برجای مانده از او نشانگر این حقیقت است.نظریه (فطرت) یکی از سنگ بناها و شاید کلیدی ترین اصل در مجموعه باورها و اندیشه های استاد مطهری به شمار می رود که در سراسر اندیشه ها و نظریه های او به ویژه در زمینه های انسان شناسی، جامعه شناسی، تاریخ، فلسفه اخلاق، فلسفه تاریخ ، حقوق طبیعی ، اثبات وج ود و علم خداوند، بعث و رستاخیز انسان ها پس از مرگ و... پرتو افکنده و افق های نوینی فراروی وی گشوده است. او خود نمای کلی از جایگاه فطرت درمیان معارف اسلامی و نیز برآیندهای دوسوی باور و ناباوری به فطرت را چنین ترسیم کرده است:(اصل فطرت اصلی است که در معارف اسلامی ام المسایل شمرده می شود؛ بنابر اصل فطرت ، روان شناسی انسان بر جامعه شناسی آن تقدم دارد؛ جامعه شناسی انسان از روان شناسی وی مایه می گیرد.)1مساله دیگر تاریخ و تکامل تاریخ است که این موضوع مهمی در فلسفه های انسانی و جامعه شناسی است که اگر ما برای انسان فطرت قایل باشیم، تکامل تاریخ را به شکلی باید توجیه کنیم و گرنه...تکامل تاریخ را به شکل دیگری باید توجیه کنیم.