قاتل سریالی، بیمار روانی مسیول؛ جستاری در سیاست کیفری ناظر به قتل های سریالی

قتل سریالی در حقوق کیفری عنوان مجزایی ندارد. در ایران در ذیل کتاب قصاص و در صورت عدم اجرای آن ذیل کتاب دیات و تعزیرات قابل بررسی می باشد . در مرحله واکنش کیفری، نظام های مختلف حسب مورد مجازات قتل عمد درجه نخست، قتل عمد مشدد و یا تعدد جرم را اعمال می کنند. قاتل سریالی از نظر روانی نه مجرمی سالم و نه فاقد مسیولیت است. بیماری های روانی قاتل سریالی به طور عمده از دستهی روان رنجوری (نوروز) می باشد ،به نحوی که فرد ارتباط کاملی با واقعیت های بیرونی داشته و ادراک و اراده وی در وضعیتی می باشد که از نظر روانپزشکی و حقوق کیفری مسیول اعمال خود محسوب می شود. با این حال، چنانچه بیماری وی به حد روان پریشی (سایکوز) برسد و فرد از دنیای واقعیات گسسته شود، دفاع جنون قابل استناد خواهد بود. در حقوق کیفری ایران هیچ گاه قاتل سریالی موفق به استفاده از دفاع جنون و یا بیماری روانی خود نشده و به حداکثر مجازات قانونی محکوم شده است. همین رویه- جز در موارد نادر- در سایر کشورها نیز جاری بوده است. با تصویب ماده 286 قانون مجازات اسلامی 1392 ، بعید نیست که قاتلان سریالی در مواردی در قالب جرم حدی افساد فی الارض محکوم به اعدام شوند.

کلیدواژه ها:

قتل سریالی ، بیماری روانی ، روان پریشی ، روان رنجوری ، مسیولیت کیفری ، سیاست کیفری