پیش بینی فرسودگی شغلی بر مبنای تعارض زناشویی و خودمتمایزسازی

فرسودگی شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارآیی، از دست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی، به خصوص در حرفه های خدمات انسانی، می باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش بین فرسودگی شغلی بر مبنای تعارض زناشویی، خودمتمایزسازی معلمان زن شهر تهران انجام شد. جامعه این پژوهش کلیه معلمان زن ابتدایی شهر تهران بود که به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 245 معلم انتخاب و با پرسشنامه های تعارض زناشویی ثنایی، خودمتمایزسازی بوین و پرسشنامه فرسودگی شغلی گلدارد مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون به شیوه همزمان و با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. تحلیل داده ها به شیوه رگرسیون همزمان نشان داد که متغیرهای پیش بین حدود 41/7 از واریانس فرسودگی شغلی را پیش بینی می نمایند. فرسودگی شغلی بر مبنای تعارض زناشویی و خودمتمایزسازی قابل پیش بینی است. بنابراین ترسیم اهداف و ارزش های واقعی، دستیافتنی و در عین حال به دوراز تعارض برای یادگیری فراگیران نقش موثری در عملکرد آتی و آینده شغلیشان ایفا می نماید

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، تعارض زناشویی ، خودمتمایزسازی