رابطه عوامل مختلف انگیزشی با بی تصمیمی شغلی دانشجویاندانشگاه تبریز

بی تصمیمی شغلی یکی از مشکلات شایع در جوانان است. موقعی که یک شخص تصمیم قطعی برای انتخاب یک شغل نگرفته است، ما با بی تصمیمی شغلی مواجه هستیم. عوامل مختلف شخصیتی، رشدی، اجتماعی و انگیزشی بر بی تصمیمی شغلی موثر هستند. این پژوهش با هدف تعیین رابطه عوامل مختلف انگیزشی با بیتصمیمی شغلی دانشجویان انجام شد. برای این منظور 338 دانشجو به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان کلیه دانشجویان سال آخر دانشگاه تبریز انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه یونگ و مک گرومیک 2011 که شامل خرده مقیاس های بی انگیزشی شغلی، بی تصمیمی، تشخص طلبی،انتظار موفقیت، علاقه و لذت درونی شغل و تاثیر اجتماعی خانواده است، استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل مسیر و به کمک نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بی تصمیمی شغلی به صورت مستقیم از طریق بی انگیزشی شغلی β=0/682 و به صورت غیر مستقیم از طریق تشخص طلبیβ=0/097 انتظار موفقیت شغلی β=-0/200 و علاقه و لذت درونی شغلβ=-0/165 پیش بینی می شود. یافته های دیگر پژوهش نشان داد 46% درصد بی تصمیمی شغلی دانشجویان از طریق بی انگیزگی شغلی، تشخص طلبی، انتظار موفقیت شغلی و علاقه و لذت درونی شغلی تبیین می شود

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری شغلی ، بی تصمیمی ، بی انگیزشی ، تشخص طلبی ، انتظار موفقیتشغلی ، علاقه و لذت درونی شغلی