اثربخشی طرحواره درمانی بر صمیمیت زوجین

این پژوهش از نوع نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر است و به منظور بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر صمیمیت زوجین انجام شد. جامعه آماری در پژوهش حاضر عبارت از زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی بهار دانش شهر مشهد در زمستان سال 1394 بود و نمونه این پژوهش مشتمل بر 16 زوج است که به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. و سپس به طور تصادفی از میان نمونه 8 زوج در گروه کنترل و 8 زوج در گروه آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه طرحواره درمانی قرار گرفت و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. پرسشنامه صمیمیت زناشویی باگاروزی به عنوان ابزار ارزشیابی پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت و از شاخص های آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار برای توصیف متغیر و تحلیل کوواریانس برای محاسبه فرضیه پژوهش استفاده گردید. نتایج حاصل از داده ها نشان داد، طرحواره درمانی بر صمیمیت زوجین تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، صمیمیت زوجین