معماری، اقلیم، چگونگی مصرف انرژی

انسان همواره در طول تاریخ به منظور ایجاد سرپناهی امن برای سکونت سعی در شکل دهی محل زندگی و پیرامون خود با توجه به محدودیت های اقلیمی محل در تناسب و سازگاری با طبیعت دارد تا بتواند شرایط مناسبی برای ادامه حیات خویش ایجاد کند. براساس مطالعات انجام شده بین 15 تا 20 درصد کل انرژی مصرفی هر کشور به مصرف فضاهای مسکونی می رسد که این مقدار بیانگر هزینه ای بسیار و از بین بردن منابع طبیعی و تخریب محیط زیست در بعد وسیعی است. بنابراین برداشتن گامی در جهت کاهش مصرف انرژی در این قسمت که منوط به بهینه سازی راندمان حرارتی ساختمان ها است می تواند منجر به صرفه جویی عظیمی در منابع محدود طبیعی باشد. در اهمیت ارتباط معماری با شرایط محیط طبیعی شکی نیست و این ارتباط به شدت به شرایط اقلیمی وابسته است. همیشه در احداث بنا توجه به شرایط محیطی مدنظر معماران بوده است. طراحی اقلیمی به معنی خلق معماری سازگار با اقلیم می باشد. در این مقاله سعی شده است روش هایی بسیار ارزان و اجرایی برای بهره بردن از شرایط اقلیمی در جهت تامین آسایش در داخل فضای زندگی معرفی و جلوه هایی از معماری همساز با اقلیم در ابنیه سنتی ایران مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، آسایش ، سیستم های فعال و غیر فعال خورشیدی