بررسی مولفه های اجتماعی کیفیت زندگی در محله ده ونک

رشد سریع شهرنشینی در دهه های اخیر و بی توجهی به ابعاد مختلف کیفیت زندگی پیامدهای گوناگونی در سلامت فردی و اجتماعی مردم به همراه داشته است. کیفیت زندگی به طور کلی تحت تاثیر عواملی مانند فناوری و تولید، زیرساخت های موجود، روابط اجتماعی افراد، محیط زیست و امثال آن قرار می گیرد. به طور کلی می توان گفت کیفیت زندگی علاوه بر مسایل اقتصادی، نگرانی های اجتماعی و محیط زندگی را نیز در بر می گیرد. از آنجا که بهبود کیفیت زندگی در هر جامعه یکی از سیاست های اصلی به شمار می رود، در نتیجه اندیشمندان و برنامه ریزان حوزه های مختلف اعتقاد دارند که برنامه ریزی های کلان باید در این راستا صورت بگیرد زیرا بهبود کیفیت زندگی توسعه اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و خدماتی را به دنبال دارد. در طول چند دهه گذشته، بهبود کیفیت زندگی به عنوان اصلی ترین هدف اجتماعی مطرح شده است، با این حال مطالعات اندکی در این جوزه صورت گرفته است که در همین راستا این پژوهش با هدف شناخت و سنجش کیفیت زندگی در حوزه اجتماعی در منطقه ده ونک تهران تدوین شده است. در این پژوهش متغیرهایی نظیر روابط شهری و اجتماعی، احساس تعلق به مکان، امنیت و امکانات زیرساختی بررسی شده است. این پژوهش با رویکردی توصیفی- تحلیلی انجام شده است. در ابتدا به منظور استخراج داده ها و یافتن مولفه های کیفیت زندگی از روش مطالعات کتابخانه ای استفاده شد. سپس با استفاده از روش پیمایشی قوم نگاری، مولفه های مورد نظر در منطقه ده ونک بررسی و تحلیل شده است. نتایج نشان دهنده سطح متوسط رضایت از کیفیت زندگی در حوزه اجتماعی است. همچنین از مصاحبه های صورت گرفته و مشاهدات میدانی محققین اینطور نتیجه گیری شد عدم رضایت ساکنان در حوزه های اقتصادی و مسکن می باشد.