پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش با استفاده از تحلیل سلسه مراتبی (AHP) در حوضه آبریز بابلرود

مناطق شمالی کشور به علت شرایط خاص اقلیمی، زمین شناسی و توپوگرافی و همچنین برخی عوامل انسانی مانند تغییر کاربری زمین ها و احداث شبکه راه های ارتباطی دارای درصد وقوع زیاد زمین لغزش نسبت به سایر نقاط کشور می باشد و هر ساله خسارات مالی در قالب تخریب مراکز فعالیت های اقتصادی، فرسایش خاک، تخریب راههای ارتباطی و...متوجه این مناطق می باشد. حوضه آبریز بابلرود هم از این قاعده مستثنی نیست. در این تحقیق برای پهنهبندی خطر زمین لغزش 8 معیار زمینشناسی، شیب،کاربری اراضی، گسل، آبراهه، فاصله از جاده، ارتفاع و جهت شیب مورد بررسی قرار گرفت. همه ی این لایه ها در محیط ARC GIS تهیه وکلاس بندی شدند و امتیازدهی لایه های مورد نظر در نرم افزار Idridi Selva انجام گرفت و در نهایت با استفاده از روش AHP نقشه نهایی منطقه که پهنه بندی خطر می باشد تهیه گردید. با بررسی نتایج بدست آمده از این تحقیق مشخص شد که گستره مورد مطالعه به طور کلی مستعد وقوع زمین لغزش می باشد. از عوامل مختلف تاثیرگذار در زمینلغزش منطقه مورد مطالعه، عامل زمین شناسی بیشترین وزن را به خود اختصاص داده است. بررسی نقشه پهنه بندی نشان میدهد که مناطق با خطر بالا در گستره سازندهای مارن دار(هم ارز سازند قرمز بالایی) قرار گرفته اند که این واحد سنگی از مستعدترین سازندهای لغزش در استان مازندران به شمار می آید. عامل دیگری که باعث تحریک ناپایداری در طی سال های گذشته شده است، تغییرات وسیع کاربری زمین های جنگلی است.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، حوضه آبریز بابلرود ، مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP