مسیولیت مدنی بیمه در قبال خسارت هسته ای

اقسام خسارات قابل مطالبه و نحوه جبران، از موضوعاتی است که کنوانسیون های مسیولیت هسته ای به آنها پرداخته اند. تامین تضامین مالی مناسب به عنوان یکی از اصول مسیولیت مدنی هسته ای مهمترین شیوه جبران خسارت است . اقبال کشورها به بیمه موجب شده است تا درکنوانسیون ها مقرراتی در این زمینه وضع شود. بیمه فقط خساراتی را تحت پوشش قرارمی دهد که در کنوانسیون های مربوطه احصاء شده اند. در کنوانسیون های متقدم صدمات جانی ومالی و در کنوانسیون های متاخر عناوین جدیدی از خسارات هسته ای مانند عدمالنفع وضررهای اقتصادی محض قابل مطالبه دانسته شده است . در حقوق ایران به نظر می رسد ازعمومات قواعد ضمان مانند لاضرر بتوان خسارات اقتصادی محض را قابل جبران دانست .متصدیان تاسیسات هسته ای براساس کنوانسیون ها یا قوانین داخلی، دارای مسیولیت محدودند؛ لیکن ایران قانون خاصی در زمینه مسیولیت مدنی ناشی از حوادث هسته ای ندارد و عضوهیچکدام از کنوانسیون ها نیز نیست ؛ لذا فقط طبق قواعد عمومی مسیولیت میتوان عمل کرد که البته میزان مسیولیت نامحدود است ؛ لذا تدوین قانون خاص و یا عضویت در کنوانسیون های مرتبط برای بهره مندی از امکانات بیمه ای ضروری است .

کلیدواژه ها:

بیمه هسته ای ، خسارات هسته ای ، مسیولیت مدنی