مقایسه دینداری، تاب آوری و سخت رویی بین زنان مطلقه و عادی شهر اصفهان

بنیان خانواده در جوامع مختلف دارای ارزش فراوانی است، چنانکه آسیب به کیان آن منجر به بروز آسیب های مختلف در لایه های گوناگون جامعه می گردد. لذا پژوهش حاضر با هدف مقایسه دینداری، سخت رویی و تاب آوری بین زنان مطلقه و عادی شهر اصفهان انجام گرفته است. روش پژوهش حاضر، به دلیل عدم دخالت پژوهشگران در دستکاری متغیرهای پژوهش، علی – مقایسه ای بود . جامعه آماری پژوهش شامل تمام زنان مطلقه و زنان عادی شهر اصفهان بود. به منظور انجام این پژوهش، از بین جامعه آماری، 50 زن در معرض طلاق و 50 زن عادی بصورت نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه دینداری خدایاری فرد، 1388، تاب آوری کانر و دیوسون، 2003 و سخت رویی کوباسا، مادی و زولا، 1983 بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس توسط نرم افزار SPSS20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل نتایج نشان داد که در هر سه متغیر دینداری، تاب آوری و سخت رویی بین دو گروه زنان در معرض طلاق و عادی تفاوت معناداری وجود دارد p> 0/001 با توجه به تفاوت معنادار مولفه های دینداری، تاب آوری و سخت رویی بین زنان مطلقه و عادی، به نظر لازم می رسد که متولیان فرهنگی و آموزشی، دوره هایی را جهت افزایش گرایش به دینداری و یادگیری تاب آوری و سخت روبی در زنان ترتیب دهند.

کلیدواژه ها:

دینداری ، تاب آوری ، سخت رویی ، زنان مطلقه