سلامت روان ازدیدگاه روانشناسی نوین و دین مبین اسلام

سلامت یک مفهوم چند وجهی است که علاوه بر بیمار و ناتوان نبودن ،احساس شاد کامی و بهزیستی را نیز در بر می گیرد .طبق اساسنامه سازمان جهانی بهداشت ،سلامت عمومی حالت خوب بودن کامل از نظر جسمی – روانی و اجتماعی در نظر گرفته شده است .مطالعات انجام شده رابطه تنگاتنگ عوامل شخصیتی ،روانشناختی و سلامت را با بیماریهایی همچون زخم معده ، فشار خون و آسم و امثال آن به وضوح نشان می دهد, نقش دین وراهکارهای آن به عنوان یک عامل موثر بر سلامت روانی بسیار پر اهمیت است مطالعات انجام شده همه حاکی از آن است که می توان در گرو اعتقادات واعمال صالح واخلاقی پسندیده به یک آرامش روانی دست یافت انسان معتقد را به یک انسان سرزنده وبشاش که همیشه در حال تلاش وتکاپوست در آورد که همیشه در ارتباط با جامعه خود است ودر هر زمینه فرهنگی ،اجتماعی واقتصادی سعی بر آن دارد که با توجه به توانایی خودش بهترین باشد بهترین راه نجات از اضطراب ونگرانی دعا ونیایش با خدای سبحان است زیرا دعا برقراری ارتباط با خداست ، خدایی که بر هرکاری تواناست وخدایی که طبق آیات قرآن از رگ گردن به انسان نزدیکتر است واگر انسان از او چیزی بخواهد به او می دهد .بنابراین ارتباط با خدایی که بر هر امری قدرت دارد انسان را امیدوار می کند با این وصف نماز ،دعا وتوسل به ایمه اطهار و..می تواند موجب پرورش روحیه اعتماد به نفسی در انسان شود واورا از یاس وناامیدی بازدارد وبه تلاش وکوشش بیشتر دعوت نماید واورا از نگرانی خارج کند وآرامش را به او هدیه دهد.