مطالعه رفتار ریولوژیکی پلی اتیلن پر شده با دوده و گرافن در برابر نور UV در زمان های اختلاط متفاوت

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 518

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

OGPH01_026

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1396

چکیده مقاله:

در این پژوهش رفتار ریولوژیکی پلی اتیلن پر شده با دوده به عنوان پر کننده و گرافن به عنوان سازگار کننده در زمان های اختلاط متفاوت بررسی شده است. استفاده از گرافن به عنوان تقویت کننده در مقادیر بسیار کم، سبب تقویت قابل ملاحظه خواص نانوکامپوزیت های پلیمری می شود. رفتار ویسکوالاستیک پلیمرها بیان گر ساختار داخلی آن ها است. مدول ذخیره مربوط به بخش کشسان، مدول اتلاف مربوط به بخش گرانرو و ضریب اتلاف رابطه بین مدول اتلاف و ذخیره سیستم است. ترکیبات شامل مقایر ثابت 97.5 درصد پلی اتیلن و 2.25 درصد دوده و 0.25 درصد گرافن است که روند آماده سازی نمونه ها برای اختلاط به این صورت است که 20cc از مستربچ 0.1 درصد پلی اتیلن در حلال زایلن تهیه شده را در سه ظرف شیشه ایی در دار ریخته و مقدار گرافن مشخص را به آن اضافه کردیم سپس به مدت یک ساعت در دستگاه التراسونیک قرار داده، خشک کرده و با دوده مابقی پلی اتیلن مخلوط کرده، در انتها این مواد به مخلوط کننده ی داخلی با ظرفیت 50cc انتقال داده شد و فرآیند اختلاط انجام شد. پارامترهای مهم در حین این اختلاط دمای اختلاط 200 درجه سانتی گراد، سرعت چرخش 60rpm و زمان اختلاط 15، 12، 9 دقیقه در نظر گرفته شد. همچنین یک نمونه به صورت پلی اتیلن خالص (100 درصد پلی اتیلن) در مدت زمان 12 دقیقه توسط یک مخلوط کن داخلی تهیه شده است. از ترکیب درصدهای ساخته شده با استفاده از روش قالب گیری فشاری فیلم با ضخامت μm±200 تهیه شد. از پلی اتیلن خالص به صورت مجزا دو فیلم تهیه کردیم که تنها یک فیلم را همراه با ترکیب درصدهای دیگر در معرض اشعه ی ماورای بنفش با طول موج 313 نانومتر و شدت تشعشع 250w/m 2 به مدت 400 ساعت قرار دادیم و در نهایت پس از بررسی نتایج دریافتیم که حضور دوده به عنوان پر کننده و گرافن به عنوان سازگار کننده توانسته اند خواص پلی اتیلن را بهبود بخشند به گونه ای که از تخریب پلی اتیلن در برابر نور فرابنفش جلوگیری کردند. همچنین این کامپوزیت توانسته است در زمان 12 دقیقه نسبت به زمان های دیگر افت خواص کم تری داشته باشد.

نویسندگان

آنا معتمدی

گروه پلیمر، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ماهشهر،ایران

محسن نجفی

گروه پلیمر، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ماهشهر،ایران