بررسی مدلهای ریاضی دارای خروجی نامطلوب در ارزیابی کارایی انرژی

سیاست انرژی متکی بر استفاده مناسب از روش شناسی در هدایت یک مساله بزرگ انرژی است. به طور کلی پذیرفته شدهاست که فرآیند های تولید باید اصول پایداری زیست محیطی را در نظر بگیرند، از این رو هر تلاشی برای اندازه گیری عمل کرد اینفرآیند ها بایستی برجسته شود .در این پژوهش با در نظرگرفتن ورودی های مشترک و ورودی های فرعی-مشترک برای آشکارسازیاطلاعات خاص در مورد چگونگی تخصیص ورودی ها به خروجی ها پرداخته می شود. برای این منظور، ابتدا تکنولوژی تولیدخروجی-خاص گسترش یافته مطرح می شود که براساس آن کارایی انرژی محاسبه می گردد و سپس به ارایه ی یک مدلغیرشعاعی برای در نظرگرفتن اثرات ترکیب ورودی انرژی در هنگام ارزیابی کارایی انرژی می پردازیم و در نهایت مدل های برنامهریزی خطی تحت دسترسی ضعیف خروجی ها و دسترسی طبیعی و دسترسی مدیریتی بیان می شود. موجودی سرمایه ، نیروی کار،انرژی فسیلی و انرژی غیرفسیلی به عنوان ورودی های فرآیند تولید و تولید ناخالص داخلی و میزان انتشار دی اکسید کربن به عنوانخروجی های فرآیند تولید و منتخبی از کشورهای عضو PECD (سازمان توسعه و همکاری اقتصادی) و کشورهای عضو BRICS (قدرت های نوظهوراقتصاد جهانی) به عنوان واحدهای تصمیم گیرنده درنظرگرفته شده اند. مدل های ارایه شده شامل اهداف شناسایی راه ساده تر در برخورد با خروجی نامطلوب ، حفاظت از انرژی فسیلی تجدیدناپذیر و تشخیص رفتار تولید ناکارا از طریق اندازه گیری های مختلف کارایی انرژی است. نتایج نشان می دهد رویکرد های متفاوت نمرات کارایی متفاوتی را ایجاد می کنند.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، کارایی انرژی ، تکنولوژی تولید خروجی-خاص ، خروجی نامطلوب ، امکان دسترسی طبیعی و مدیریتی