بررسی اثر بخشی ذهن آگاهی بر احساس تنهایی سالمندان شهر تبریز

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی ذهن آگاهی بر احساس تنهایی سالمندان بود .تحقیقی از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود.جامعه آماری شامل کلیه سالمندان ساکن در مراکز سالمندی شهر تبریز که بالاتر از 60 سال بودن می باشند که از سال1393 در این مراکز نگهداری می شوند.تعداد 34 سالمند (17 نفر برای گروه آزمایشی و 17 نفر برای گروه کنترل) به صورت غیر تصادفیو در دسترس انتخاب گردیدند و در دو گروه آزمایشی و کنترل بصورت تصادفی جایگزین شدند دو گروه از نظر سن،جنسیت،سطحتحصیلات و نمرات احساس تنهایی همتا سازی شدند. ابزار تحقیق، مقیاس احساس تنهایی (LS) بود. برنامه مداخله شامل هشت جلسهبه مدت آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR) اعمال شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی، روشهای آماریتحلیل کواریانس و چند متغیری مانکوا استفاده شد و با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. نتایج نشان داد که با کنترل پیش آزمون-پس آزمون- میانگین نمرات نشانه های عاطفی تنهایی، تنهایی ناشی از دوستان و روابط خانوادگی در گروه آزمایشی نسبت به گروهکنترل کاهش یافته بودند (p<0/001) پیشنهاد می شود درمان های شناختی –رفتاری مخصوصا آموزش ذهن آگاهی برای کاهشاحساس تنهایی در سالمندان بکار برده شود.

کلیدواژه ها:

ذهن آگاهی ، احساس تنهایی ، سالمندی