بررسی عدم قطعیت پارامترهای اثرگذار بر روگذری ناشی از سیلاب ورودی به مخزن (مطالعه موردی: سد گلپایگان)

امروزه ارزیابی سطوح ایمنی سدهای موجود در دنیا براساس تحلیل ریسک و عدم قطعیت با روش های ریاضی و آمار به صورت فزاینده ای در حال انجام است. در این پژوهش کاربرد آنالیز عدم قطعیت و تحلیل ریسک در خصوص سرریز شدن آب از بدنه ی سد خاکی ناشی از دبی ورودی برای سد خاکی گلپایگان واقع در غرب استان اصفهان، با در نظر گرفتن عدم قطعیت برای برخی از مهم ترین پارامترهای ورودی ارایه شده است. سپس با به کار بردن روش احتمالاتی، احتمال وقوع این پدیده محاسبه شده است. روش کار در این مطالعه با انجام تحلیل فراوانی دبی های حداکثر سالیانه و با به کار بردن روش توزیع گامبل حداکثر و در نظر گرفتن هیدروگراف ورودی، تراز آب اولیه و ضریب دبی سرریز به عنوان متغیرهای غیر قطعی، احتمال سرریز شدن آب از بدنه سد برآورده شده است. بدین منظور، با بهره گیری از تکنیک روندیابی مخزن، بالاترین تراز آب در مخزن محاسبه شده و سپس از روش های مونت کارلو و مکعب لاتین برای انجام تحلیل عدم قطعیت استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش تراز سطح آب در مخزن، مهم ترین فاکتور در آنالیز ریسک روگذری است.

کلیدواژه ها:

تحلیل ریسک ، آنالیز عدم قطعیت ، روگذری ، جریان ، مخزن ، شبیه سازی مونت کارلو ، مکعب لاتین