جداسازی مرکاپتان از گاز با استفاده از مولکولارسیو (جاذب های غربال مولکولی) نوع 13X در فاز 12 پارس جنوبی

هدف از این مقاله، استفاده از جاذب های غربال مولکولی (مولکولارسیو) نوع 13X در صنعت نفت و گاز می باشد. مولکولارسیو 13X مصرفی درکشور اغلب از محصولات شرکت زیوخم آلمان بوده و متاسفانه تولید داخلی در کشور وجود ندارد. مولکولارسیو 13X که از خانوادهای ریولیت ها میباشد، برای جذب مرکاپتانها (RSH) از خوراک گازی و پیش از ارسال گاز به خط لوله سراسری، استفاده می شود. پالایشگاه های گازی پس از فرایندهای شیرین سازی و نمزدایی، با مشکل وجود مرکاپتانها در گاز مواجه اند. امروزه دو فرایند جداسازی توسط محلول کاستیک (NaOH) و دیگری جذب سطحی توسط مولکولارسیو جاذب برای جداسازی مرکاپتانها از خوراک گاز مورد استفاده قرار می گیرند. درفرایند جذب مولکولارسیو، ترکیبات مرکاپتان براساس اندازه و قطبیت آنها درون حفره های جاذب قرار گرفته و در طول فرایند جذب، گاز عاری از مرکاپتان از بسترهای جاذب (راکتور) خارج و پس از مدت مشخصی، بستر دیگری در سرویس قرار داده میشود. بستر اولیه در حالت احیاء قرار گرفته و ترکیبات به دام افتاده، توسط گاز گرم احیاء شده و از مولکولارسیوها جدا میشوند. سادگی فرایند، عدم پیچیدگی دستگاه ها و تجهیزات، مصرف انرژی کمتر و عدم تولید محصولات جانبی سمی و مخرب، از مزایای اصلی و مهم فرایند جذب مرکاپتان توسط مولکولارسیو، نسبت به فرایند جذب با کاستیک می باشند.

کلیدواژه ها:

مولکولارسیو 13X ، غربال مولکولی ، زیولیت ، مرکاپتان (RSH) ، کاستیک (NaOH)