پیش بینی فرسودگی شغلی در پرستاران براساس پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی

مقدمه: پرستاری یکی از مشاغل استرس زا است و استرس باعث فرسودگی شغلی می شود. فرسودگی شغلی دارای پیامدهای روانشناختی منفی زیادی است. بنابراین هدف این مطالعه پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران بر اساس پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی بود. روش کار:این پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان های شهر ساوه در سال 1395 بودند. در مجموع 136 پرستار با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی و فرسودگی شغلی را تکمیل کردند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری با مدل همزمان و به کمک نرم افزار 19-SPSS تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه معنادار منفی داشتند. به عبارت دیگر با افزایش پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی میزان فرسودگی شغلی پرستاران کاهش می یابد ( 01 / 0≥P ) در یک مدل پیش بین متغیرهای پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی توانستند 4 / 86 درصد از تغییرات فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی کنند . نتیجه گیری: پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی نقش موثری در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران داشتند. بنابراین پیشنهاد می شود مشاوران و درمانگران برای کاهش فرسوگی شغلی پرستاران، میزان پذیرش اجتماعی، مدیریت تعارض و سرسختی شغلی پرستاران را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، پذیرش اجتماعی ، مدیریت تعارض ، سرسختی شغلی ، پرستاران