بررسی رابطه بین توانمندسازی با انگیزه کاری در زنان شاغل در ادارات شهرستان فردوس

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین توانمندسازی با انگیزش شغلی در زنان شاغل در ادارات شهرستان فردوس صورت گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را زنان شاغل شهرستان فردوس تشکیل داده اند و جامعه آماری ما بالغ بر 1500 خانم بودند که به دلیل زیاد بودن تعداد آن ها، نمونه آماری 150 نفر در نظر گرفته شد. متغیرهای انداز گیری شد، توانمندسازی و انگیزه کاری بودند که برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه توانمند سازی اسپریتز و پرسشنامه انگیزه کاری رابینسون استفاد گردید. روش های آمار استنباطی به کار گرفته شد در این پژوهش، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون همبستگی اسپیرمن، آزمون کولموگروف اسمیرنف، آزمون t می باشند ارتباط بین متغیرهای پژوهش از طریق پرسشنامه به صورت میدانی جمع آوری شد است. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های معتبر و استاندارد که روایی و پایایی آن ها قبلا توسط پژوهشگران اعتبار یابی شد، استفاده گردید است. نتایج تحقیق نشان داد که بین توانمندسازی و انگیزه کاری در زنان شاغل شهرستان رابطه معنی دار وجود دارد. همبستگی بین این دو متغیر ( 0.65 ) بود و در ادامه سطح معناداری این همبستگی آورد شد است ملاحظه می شود، سطح معناداری ( 0.00 ) بود و پایین تر از 0.05 است. بنابراین فرضیه پژوهشگر تایید شد و بین توانمندسازی و انگیزه کاری رابطه وجود دارد یعنی هرچه توانمندسازی پاسخگویان بالاتر می رود، انگیزه کاری نیز افزایش می یابد همچنین محقق بیان می کند از بین ابعاد توانمندسازی، بعد احساس موثر بودن به میزان 0.63 و بعد احساس اعتماد به میزان 0.21 بر متغیر انگیزه کاری موثر بوده است و این تاثیر نیز در سطح آلفا 0.05 معنادار است و سایر ابعاد یعنی احساس معنی داری، شایستگی و خود تعیینی بر روی انگیزه کاری موثر نیست.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، انگیزه کاری ، زنان ، شاغل